systeem uitkiezen
ISO image op usb stick zetten
booten vanaf USB stick
xubuntu live sessie
xubuntu installeren
updaten
sudo
boot text inplaats van splash screen
gedeelde partitie
ext4 en permissies
symlink naar gedeelde partitie
standaard folders sharen in dual boot
TRIM ssd cleanup
touch screen calibreren
panels
Thunar filebrowser
FTP met Thunar
ALSA en PulseAudio
XFce4-mixer
VLC player
externe monitor en arandr
blueman crashes
xkeycaps key mapper
restricted extras en lelijke microsoft
fonts
Pd-extended installeren
Op http://xubuntu.org/getxubuntu kan je kiezen voor een systeem:
latest (12.10) of long term support (12.04), 32 of 64 bit. Ik heb
gekozen lts 32 bit download via mirror. Downloaden duurt ruim
twintig minuten. Net als bij andere buntu's kan de ISO gebruikt
worden voor live sessie en voor installatie.
De live cd / installer is een ISO bestand dat via een bestaand
systeem op een usb stick gekopieerd kan worden. Uiterst belangrijk
om uit te zoeken welk device de usb stick is, zodat er niet een
verkeerd device overschreven wordt. Dit kan met fdisk
(voorzichtig, geen typfouten maken want fdisk is een
partitioneringstool):
$ sudo fdisk -l
De ingebouwde harde schijf is normaal /dev/sda, en als er verder
niks aan de usb hangt is het waarschijnlijk /dev/sdb. Een cijfer
erachter is voor de partities, maar we moeten het hele device
hebben want de partitietabel gaat ook overschreven worden. Nu moet
de installer image naar de usb stick gekopieerd worden met command
dd. De usb stick moet dan niet gemount zijn. Als ie gemount is zie
je hem in de file browser. Voor unmounten van de gemounte partitie
(ervan uitgaand dat de usb stick op /dev/sdb zit en dat er maar 1
partitie op staat):
$ sudo umount /dev/sdb1
En daarna het kopieren, waarbij <file> de naam van de ISO
image is, inclusief het volledige absolute pad, en <device>
de usb stick device naam (zoals /dev/sdb):
$ sudo dd if=<file> of=<device> bs=4M; sync
Op de cf-19 is het booten vanaf usb stick in de BIOS disabled,
maar dit kan enabled worden. Opstarten gaat via F2 om in de BIOS
te komen. In de tab 'boot' staan de soorten devices en hun boot
status. Als je de usb stick toevoegt aan de lijst met bootable
devices, en hem boven de harddisk zet, kan je uit de BIOS gelijk
doorstarten naar het systeem op de usb stick.
Je kan kiezen tussen xubuntu uitproberen en xubuntu installeren.
Anders dan bij kubuntu is er geen optie om vanuit de live sessie
door te gaan naar installeren. Tijdens een live sessie werkt wifi
al, en je kan youtube filmpjes bekijken via Firefox. Wat nog niet
compleet functioneert is externe monitor, hier kan je alleen een
mirror krijgen.
De installatie procedure is uiterst simpel en
gebruikersvriendelijk. Het blijft wel even opletten bij het
partitioneren. In het geval van dual boot moet je 'met de hand'
partitioneren, waarbij je voor de te maken systeempartitie het
soort filesystem moet kiezen (ext4) en het mount point (root ofwel
/). Formatteren van deze partitie is aanbevolen.
Met het instellen van de keymap is bij mij iets mis gegaan, maar
dit kan later in xubuntu's systeem instellingen nog gewijzigd
worden (Settings Manager > Keyboard > Layout).
Let ook op bij het kiezen van de computer naam. Xubuntu vult dit zelf in aan de hand van je user name en het computer type. Ik weet niet of je dat later nog zo makkelijk kan wijzigen, in elk geval bij de installatie kan dat wel. Er is geen optie om het root password in te stellen, alleen de user/admin password. Het installeren gaat vlot. Hierna moet je rebooten, maar er wordt geen mogelijkheid geboden om de usb stick eruit te halen, dus voor je het weet heeft ie opnieuw van de stick geboot.
Het updaten ging in twee fasen. Na de eerste update fase en
reboot kwam er een notificatie met nog meer updates. Echter, die
werden niet uitgevoerd als je op de button klikte. Wat wel werkte
was om inplaats daarvan via System > Update Manager (onder het
xubuntu muisje) te updaten.
Net als in kubuntu (en in tegenstelling tot Debian) kan je in
xubuntu direct na de installatie met sudo werken. Let op dat je
geen programma's voor de eerste keer opstart met sudo: dan worden
namelijk de configuratie files van root en kan je als gewone
gebruiker geen instellingen meer bewaren. Dit heb ik door schade
en schande geleerd op kubuntu (met code editor Kate). Alle folders
en files in $HOME horen van de user te zijn. Is daar toch wat mis
gegaan dan kan je het in een keer goed zetten door:
$ sudo chown -R <username> * .*
De -R is voor recursive, het sterretje voor alle zichtbare dingen
en .* voor de onzichtbare dingen.
De *buntu's laten tijdens start up geen log messages meer zien.
Inplaats daarvan krijg je een 'splash' screen. Ik wil juist graag
de text zien want als er een probleem is kan je daar wat aan
hebben. In /etc/default/grub stond de volgende regel:
GRUB_CMDLINE_LINUX_DEFAULT="quiet splash"
Dit houdt in dat er geen text komt (quiet), maar inplaats daarvan
een splash screen. Om de text terug te krijgen moet je beide
woorden (quiet splash) weghalen, dus:
GRUB_CMDLINE_LINUX_DEFAULT=""
Daarnaast moet je nog de volgende regel uncommenten:
#GRUB_TERMINAL=console
Hierna heb ik gedaan:
$ sudo update-grub
Bij rebooten kreeg ik inderdaad de text weer te zien. Maar het
grub menu komt nu met hele grote letters. Net als eerst in Debian.
Sommige schrijven dat je 'update-grub2' moet doen inplaats van
'update-grub', anderen beweren dat dit niet uitmaakt.
De data partitie die ik eerder al gemaakt had, wordt onder
Xubuntu automatisch gemount op /media. Dit lijkt handig, maar dat
is geen goeie permanente oplossing. Je kan de files namelijk niet
zien als je ze vanuit programma's wil openen. Daarom mount ik de
partitie permanent onder /mnt zoals dat gebruikelijk schijnt te
zijn. Eerst een mount point maken:
$ sudo mkdir /mnt/shareddata
Dan uitzoeken wat de UUID van de partitie is met:
$ sudo blkid
Dan in /etc/fstab deze regel toevoegen:
UUID=<UUID> /mnt/shareddata ext4 defaults 0 0
Let op: sluit fstab af met een newline! Dit hoort zo en als ie er
niet staat kan er een probleem ontstaan bij mounten of unmounten.
Het ext4 file system type werkt met permissions. Een gedeelde
data partitie werkt alleen makkelijk als de gebruikers op beide
systeem installaties dezelfde UID hebben. De eerste user op Debian
systemen heeft telkens UID 1000, dus in dit geval gaat het altijd
goed. Je kan de UID opvragen met:
$ id -u <username>
Als de owner en permissies in het andere systeem van de dual boot
al ingesteld waren, geldt dit voor beide systemen. Moet het nog
gebeuren dan kan dit met:
$ sudo chown -R <username>:<username> /mnt/shareddata
Als de shared partitie /mnt/shareddata is, is het handig om in de
home directory symlinks daar naar toe te hebben, want /mnt zit
tussen allerlei systeem folders verstopt. De algemene methode om
soft symlinks te maken is:
$ ln -s <originele file of folder> <symlink naam>
Je moet van de originele file of folder het absolute pad opgeven,
en de symlink wordt gemaakt op de plek waar je op dat moment staat
tenzij je daar ook een absoluut pad opgeeft. Het is mogelijk om
meerdere symlinks met een enkele commando regel te maken, door
middel van een wildcard pattern. Om symlinks te maken naar alle
directories in /mnt/shareddata:
$ ln -s /mnt/shareddata/* .
Je doet dit vanuit de home directory. Let op de punt, die is
essentieel want hij zegt 'het moet in de current directory komen'.
Zonder de punt doet ie niks en zonder spatie tussen sterretje en
punt gaat het ook niet goed.
Thunar, de file browser van Xubuntu, heeft net als file browsers
op andere systemen (Windows, OSX en Linux) een aantal standaard
directories voor de user, zoals Downloads, Documents, Music etc.
Deze directories hebben een bijzondere status, want veel
programma's zien die directories als standaard plek voor het
opslaan van hun files. De paden van deze directories zijn gebonden
aan de variabele $HOME, maar je kan ze wijzigen en naar de
directories op de gedeelde partitie laten wijzen. Voor Xubuntu
staan deze paden naar user directories opgeslagen in:
~/.config/users-dirs.dirs
Het format is precies gelijk aan die in Debian, daardoor kon ik
mijn users-dirs.dirs van Debian hergebruiken.
Door de specifieke techniek van ssd opslag heeft de ssd schijf
regelmatig een opschoonbeurt nodig van niet meer gebruikte data.
Dit zit nog niet vast ingebouwd in Linux, het wordt ondersteund
maar je moet het zelf instellen. Er zijn verschillende methoden,
zie bijvoorbeeld dit artikel:
https://sites.google.com/site/computertip/ssd
Ik heb gekozen voor TRIM bij startup. De volgende regels heb ik
toegevoegd in /etc/rc.local, voorafgaande aan 'exit 0':
fstrim -v /
fstrim -v /mnt/shareddata
Er zijn veel tips om de ssd te beschermen tegen onnodige
schrijfacties, maar die heb ik allemaal niet toegepast. Een paar
megabytes meer of minder doen er niet toe op het geheel. Zie deze
test:
http://www.xtremesystems.org/forums/showthread.php?271063-SSD-Write-Endurance-25nm-Vs-34nm
De Panasonic cf-19 touchscreen driver zit in de Linux kernel. Om
te calibreren is xinput_calibrator nodig. Voor Xubuntu kan dit via
Synaptic geinstalleerd worden. Je moet de xinput_calibrator niet
open klikken vanaf het menu, maar in de command line:
$ xinput_calibrator --output-type xorg.conf.d
De calibrator gaat open en je moet vier punten aanstippen. Je
krijgt dan een output zoals dit:
Section "Inputclass"
Identifier
"calibration"
Matchproduct "Fujitsu
Takamisawa USB Touch Panel"
Option "Calibration"
"1090 15660 1351 15628"
EndSection
Om de calibratie persistent te maken zet je die output in de
relevante file. Voor Xubuntu gaf xinput_calibrator dat het in deze
file gezet moest worden:
/etc/X11/xorg.conf.d/99-calibration.conf
Deze file was er nog niet, en ook niet de map xorg.conf.d. Eerst
de map maken:
$ cd /etc/X11
$ sudo mkdir xorg.conf.d
En dan in die map de file maken, en openen in leafpad:
$ cd xorg.conf.d
$ sudo leafpad 99-calibration.conf
Let op, open leafpad niet voor de eerste keer met sudo, omdat de
config files dan van root kunnen worden.
Standaard heeft Xubuntu twee panels, onder en boven. De onderste
zie je niet direct want die is 'autohide', en bevat launchers
zoals het dock van OSX. Panel settings zijn bereikbaar door
rechtsklikken erop. Je kan met de panels bijna hetzelfde doen als
in Gnome2: afmeting en achtergrond kleur wijzigen, widgets erop
zetten. Xubuntu / XFce heeft net als KDE een launcher menu onder
een enkel icoontje in een panel zitten, het blauw-witte muisje in
dit geval. Het vervelende hieraan is dat je voor elk programma
driemaal moet selecteren: het muisje, dan een categorie in de
uitklap lijst, dan de applicatie in de sublijst. Vooral met het
minimale muisvlak van de CF-19 is dat best omslachtig.
|
Als alternatief kan je een launcher widget zetten voor favoriete
programma's. Je krijgt het icoontje van het eerste programma in de
panel, en daaronder een uitklap menu met de andere programma's. Je
moet dan bij de advanced launcher properties de arrow button
position zetten op 'inside button'. Dan wordt de hele icoon
responsive en gaat niet direct het eerste programma uit de lijst
open.
 |
Thunar is veel simpeler dan Nautilus (Gnome) en Dolphin (KDE). De
developers hebben altijd gezegd dat Thunar nooit (nee nooit)
multitabbing zal kunnen. In Xubuntu 12.04 kan dat inderdaad nog
niet, dat is erg jammer. Er is ook geen configurable toolbar. Wel
kan je voor het linker panel kiezen tussen tree view en shortcut
links, en voor de location bar tussen Pathbar Style waar elke
directory level een knop is, en Toolbar Style met editable
location field en uitklap menu voor shortcut links. Het hele pad
van begin tot eind is in beide location styles zichtbaar, dat is
fijn. In de tree view werken alle uitklap driehoekjes (dit in
tegenstelling tot Dolphin, waar ze vaak niet functioneren).
Plaatjes zijn als thumbnails zichtbaar, en je kan ze met
ctrlshift+ vergroten.
 |
In Thunar kan een file finder geintegreerd zijn als 'custom
action' (Edit > Configure custom actions). Het aangewezen XFce
programma hiervooris Catfish, een graphical front end voor
commands locate en find. Let op: deze commands zoeken by default
niet via symlinks. Rekening houdend met deze beperking kan Catfish
erg nuttig zijn.
 |
Om naar content te zoeken binnen files (zoals OSX Spotlight doet)
kan met command fgrep, maar dit command is helaas niet
geintegreerd in Thunar / Catfish. Hieronder een voorbeeld van een
fgrep zoekactie (uiteraard niet specifiek voor Xubuntu):
 |
Je kan Thunar niet zomaar vervangen door een willekeurige
filebrowser. Dat heeft onder meer te maken met de verwevenheid
tussen filebrowser en desktop. Als je geen gebruik maakt van de
desktop als opslagplek is het al minder bezwaarlijk. Ik heb
PCManFM erbij geinstalleerd omdat deze tabbed browsing kan.
 |
Het lijkt erop dat alle Linux filebrowsers kunnen FTP'en.
Nautilus kan het, Dolphin kan het, en Thunar ook. In Thunar open
je een FTP locatie via Go > Open Location, of in de editable
location field. Voor FTP heeft de locatie een vorm zoals dit:
ftp://username@ftp.katjaas.nl
Er komt vanzelf een popup om het wachtwoord in te vullen. Met
PCManFM heb ik het ook geprobeerd. De eerste keer crashte PCManFM,
omdat er geen file /etc/xdg/pcmanfm/xubuntu/pcmanfm.conf gevonden
kon worden. De tweede keer ging het wel zonder crash, ondanks dat
die file er nog steeds niet is. Het kopieren ging niet meteen
vlekkeloos: de locale map kwam naast mijn site terecht, en bij
drag en drop raakte hij zoek. Bij de tweede kopieerpoging lukte
het. PCManFM maakt niet zo'n betrouwbare indruk.
Formeel is Gigolo de aangewezen FTP tool in Xubuntu. Als ik via
Thunar (of PCManFM) op mijn FTP site inlog, wordt die verbinding
in Gigolo getoond. Als je dan via Gigolo wilt browsen op die
locatie, gaat Firefox open, dat slaat natuurlijk nergens op. Je
moet in Edit > Preferences > General > File Manager
invullen 'thunar'. Maar om de verbinding op te zetten en te
gebruiken, dat is veel makkelijker in de file browsers zelf.
Thunar zelf kan niet uitloggen, hiervoor kan je Gigolo gebruiken
Update: het is misschien toch beter om filezilla te gebruiken
voor ftp. Dit programma is er voor gemaakt. De interface is wel
hopeloos priegelig, maar mogelijk is het betrouwbaarder dan de
file browser.
PulseAudio is standaard geinstalleerd op Xubuntu 12.04 en altijd
actief. Het controleert tevens de alsamixer waardoor ik niet de
front speaker en headphones van de CF-19 onafhankelijk kan
reguleren. PulseAudio's eigen mixer is geinstalleerd en aanwezig
in de 'Indicator Plugin' in het bovenpanel, maar blijkt dit ook
niet te kunnen. Daarom moet PulseAudio buiten werking gesteld
worden, zodat de alsa mixer de zeggenschap krijgt over de
channels. Je kan PulseAudio niet volledig van Xubuntu 12.04
verwijderen want daarvoor is het teveel geintegreerd met andere
applicaties. Wel kan je het automatisch starten van de pulseaudio
server tegengaan, door een file ~/.pulse/client.conf aan te maken
en daarin te zetten:
autospawn=no
daemon-binary=/bin/true
Nu kan je pulsaudio starten resp. stoppen met de volgende
commands (stop wel eerst alle audio applicaties):
$ pulseaudio --start
$ pulseaudio --kill
De volume functie toetsen worden echter pas aan de mixer gebond
Zolang pulseaudio niet draait, heb je een volledig functionerende
alsamixer op de command line. Echter, je hebt nu niet meer een
master fader in de panel want de pulse audio mixer functioneert
niet meer. Er bestaat een mixer speciaal voor XFce, maar die is
niet eens geinstalleerd: XFce4-mixer. Deze kan via Synaptic
geinstalleerd worden. Je kan hem als plugin in de panel zetten
door bij 'Add New Items' te kiezen voor 'Mixer'. Je krijgt dan een
icoontje dat tevens als volume indicator werkt. Je kan ook de
Mixer als applicatie in een launcher widget zetten, maar dan heb
je geen indicator! Overigens werkt de indicator niet meteen, maar
blijkbaar pas na openen en sluiten en openen van de mixer. De
mixer GUI is priegelig, moeilijk te bedienen via touch screen. De
command line alsamixer is fijner maar gaat natuurlijk alleen met
toetsen. Verder heb je nog de functietoetsen voor master level,
die doen het ook enigzins.
Voor de ingebouwde geluidskaart van de CF-19 zijn er idioot veel
ALSA instellingen, waarvan een deel helemaal geen functie lijken
te hebben. Na veel gepuzzel ben ik erachter gekomen welke controls
op de XFce4-mixer nodig zijn en wat ze doen.
 |
- Master: slider met dezelfde functie als sound level functie
toetsen
- Headphone: toggle voor headphone output
- PCM: output gain sliders voor links en rechts
- Front: toggle voor ingebouwde speaker
- Front Mic: direct out regelaar voor mic input (playthrough)
- Front Mic Boost: 0 - 30 dB boost regelaar voor mic input
- Capture: mic input gain regelaar -60 dB tot +22 dB
- Input Source: keuzeschakelaar voor input (Front Mic, Mic, Cd,
Mix)
De ingebouwde audio kaart heeft schijnbaar nog een input
(capture1), maar die is inactief want daar komt zelfs niet eens
ruis uit. Met de gekozen controls ziet de mixer er zo uit:
 |
Gmusicbrowser is Xubuntu's eigen player, zo'n ingewikkeld ding
voor muziekwinkeljunks. Ik gebruik deze niet, maar in plaats
daarvan VLC player die alle beeld en muziek kan afspelen. VLC
maakt gebruik van de standaard directory 'Music', en de
redirection zoals geschetst in 'standaard folders sharen in dual
boot' werkt goed voor VLC. Het heeft een eigen file browser met
onder andere de shortcut 'My Music' en daaronder wordt keurig mijn
map met muziek op de gedeelde data partitie getoond.
Als je een externe monitor op de CF-19 aansluit kan je in
Settings > Settings Manager > Display wel het tweede display
aanzetten, en de resolutie. Echter de monitors geven hetzelfde
scherm. Xubuntu heeft geen ingebouwde applicatie om een 'extended
desktop' te maken van twee monitors. Dit kan wel met ARandR, een
applicatie die je via Synaptic kan installeren. Eenmaal
geinstalleerd verschijnt hij onder het Settings menu. Met deze GUI
app bepaal je de positionering van de monitors. Het vinkje
betekent 'apply'.
 |
 |
Mijn bovenpanel komt op de externe monitor terecht. Dat vind ik
niet fijn want dan zit ie zo ver weg. De externe monitor gebruik
ik vooral om naar te kijken maar niet om veel op te doen. De panel
kan beter op de laptop monitor blijven. Met de Panel Preferences
> Display > Output setting kan je voor elke panel kiezen op
welke monitor hij moet komen.
 |
In totaal zijn er dus drie verschillende apps betrokken bij de
settings voor de externe monitor. De setting voor de panel blijft
vanzelf bewaard, maar de display settings en ARandR moet je elke
keer opnieuw aanroepen als je een externe monitor aansluit.
Maar het wordt nog ingewikkelder. Als je een externe monitor wil
afkoppelen, moet je de displays eerst in ARandR weer terug zetten
naar overlappend. Dan pas in Settings > Settings Manager >
Display de externe monitor disablen. Het probleem is vermoedelijk
dat de externe monitor de referentie geworden is voor de
coordinaten (x=0 y=0). Als de laptop monitor er onder
gepositioneerd is, heeft deze de coordinaten x=0 y=768 gekregen
van ARandR. Ga je dan de referentie monitor disablen dan wordt het
een zootje op de schermen, en krijg je later ook crash reports te
zien.
Heb je eenmaal de externe monitor disabled in de display
settings, en wil je het toch weer aanzetten, dan wacht de volgende
verrassing: het display blijft zwart. Hier helpt een workaround:
zet de resolutie even op een andere waarde, dan wordt het display
wakker.
Overigens, beide monitors hebben hun eigen desktops settings,
waaronder de background. Gek genoeg kreeg mijn laptop scherm de
lelijke Xubuntu background toen ik een externe monitor aansloot.
Blueman-applet verzorgt de bluetooth connecties en wordt bij
startup geladen en bluetooth wordt direct aangezet. Blueman kan
dan makkelijk crashen, dat is een bekend probleem. Hij start dan
weliswaar vanzelf opnieuw op en blijft in de indicator plugin
aanwezig. Maar wel vervelend, elke keer die crash reports voor een
applicatie die meestal niet eens gebruikt wordt.
Ik heb liever dat bluetooth helemaal niet standaard aan staat. Ik
weet geen andere manier om dit te regelen dan de autostart van
blueman-applet af te vinken in Settings > Settings Manager >
Session and Startup > Application Autostart. Blueman-applet
verschijnt dan na reboot ook niet meer in de indicator plugin op
het panel, dus je kan hem niet meer met een knop aanzetten. Via de
command line kan het wel, en hij is ook terug te vinden via de
Accessories > Application Finder. Ook kan je hem in een
application launcher zetten.
Overigens, in eerste instantie zag ik blueman helemaal niet staan
in de lijst van Application Autostart. Dit kwam omdat het window
te klein was voor de volledige lijst, terwijl de scrollbar alleen
het scrollen van het omhullende window met alle tabs regelde, en
er geen scrollbar voor de lijst zelf verscheen. Dit is een gemene
bug die gerapporteerd moet worden!
Xubuntu heeft geen ingebouwde settings voor het manipuleren van
keyboard keys. Je kan wel de complete key map kiezen (voor mijn
CF-19 is dat UK English), maar niet bijvoorbeeld de caps lock
disablen. Voor dit soort dingen moet je een extern programma
installeren: xkeycaps. Dit kan via Synaptic. Het programma komt
niet onder een menu terecht en zelfs de application finder kent
het niet, dus je moet het via de command line opstarten. Maar de
tool zelf is een GUI app.
 |
Pas na een aantal dagen kwam ik erachter dat de 'ubuntu
restricted extras' nog niet geinstalleerd waren. Dat is open
source software met een mogelijk patent probleem, zoals codecs. De
repository daarvoor moet je aanvinken in Synaptic als het nog niet
aangevinkt is. Eventueel na reload kan je dan de restricted
extra's installeren. Het is een lijst packages die je in 1 klik
voor installatie markeert.
Na de installatie is mijn Courier New font in Firefox totaal
verziekt. Het ligt nu niet aan de instellingen in Settings >
Settings Manager > Appearance > Fonts. Die staan goed, met
slight hinting voor de anti aliasing. De oorzaak van de ellende is
dit keer de package ttf-mscorefonts-installer. Hier zitten
Microsoft true type fonts in voor webapplicaties. Deze zijn dus
lelijker dan Ubuntu's eigen fonts. Gauw weg ermee, Mark for
Complete Removal. Ik zet deze package gelijk op hold zodat ie niet
per ongeluk nog eens geinstalleerd kan worden:
$ echo ttf-mscorefonts-installer | grep sudo dpkg
--set-selections
Beter is om dit pakket helemaal niet te installeren. Maar dan
moet je hem in Synaptic afvinken na 'mark for installation' en
voor 'apply' van het pakket restricted extra's.
Pd-extended zit niet in de Ubuntu repository, je kan hem ophalen
van de nightly builds. Om losse .deb packages te installeren heb
je gdebi nodig, dit kan wel via Synaptic geinstalleerd worden. Bij
de laatste 0.43.4 was er een probleem dat Pd niet via het menu
opgestart kon worden. Het menu item deed niks, terwijl Pd-E wel
via de command line gestart kon worden, en ook via een launcher
widget in de panel. Er was iets mis met de file
/usr/share/applications/pd-extended.desktop. Omdat
pd-extended.desktop van 0.44 het wel goed deed hebben we deze
regel daaruit gebruikt:
Exec=pasuspender -- /usr/lib/pd-extended/tcl/pd-gui.tcl %F